In 2017 startte Junior Bauwens met zijn vrouw Daphné Grillaert boksclub ‘Boxing Woest’. In amper drie jaar tijd groeiden ze uit tot een boksclub met meer dan 700 leden. Het afgelopen jaar probeerden ze noodgedwongen hun community van op afstand actief te houden.
Hoe hebben jullie het voorbije jaar beleefd?
Daphné: “In het begin vonden we het eerlijk gezegd niet eens zo erg dat we de deuren moesten sluiten. We zijn een startende onderneming en hadden het heel druk. We waren exponentieel aan het groeien en hadden niet altijd de tijd om alles goed op te volgen. Dus het was voor ons een verademing om even de tijd te krijgen om alles op een rijtje te zetten en even wat verdiende rust te krijgen. Toen waren we er ook naïefelijk van overtuigd dat deze situatie maar een tweetal maanden zou duren. En dat leek ook zo, want in de lente mochten we al terug buiten lessen geven. Wel op afstand, met gewichtjes en zonder contact. En tegen de zomer was de situatie al terug normaal. Maar dan ging het vanaf september terug bergaf. En de wintermaanden waren heel zwaar. Er was geen perspectief en dat woog enorm.”
Hoe moeilijk was het initieel om volledig om te schakelen en je werking aan te passen?
“We hebben daar gelukkig niet zoveel last van gehad. Wij zijn beginnende ondernemers en bruisen van energie. Wij ontdekken heel graag nieuwe dingen en ondernemen super graag.”
“Ondanks dat we gruwelden van de computer, was het voor ons heel tof om nieuwe dingen te ontdekken. Ook toen we in de zomer terug met gewichtjes mochten opstarten, hebben we hier heel snel op geanticipeerd, zonder veel moeite. Ik kan mij wel voorstellen dat dat niet voor iedereen zo eenvoudig gaat. Er komt echt veel bij kijken om plotseling online je werking verder te zetten. Zeker voor een sportclub.”
Hoe hebben jullie creatieve ideeën uitgewerkt om toch verder te kunnen gaan?
“Tijdens de eerste week van de lockdown zijn we al gestart met online lessen. In het begin was dat een beetje zoeken, maar al snel werd het een nieuwe routine. Ik ben in diezelfde maand ook gestart met online cursussen maken. Naast het boksen gaf ik ook 1-op-1 voedingsbegeleiding. Ik merkte dat er zoveel vragen waren rond voeding bij onze leden en op den duur moest ik mensen weigeren omdat ik geen plaatsen meer had. Met deze online cursussen kan ik een veel breder publiek bereiken. Ik ga een nieuw kanaal openen waarbij de focus volledig ligt op voeding en lifestyle. Hiermee wil ik mensen heel bewust maken rond gezonde voeding, de impact van stress en chaos en wat maatschappelijke verwachtingen met onze mindset doen. Ik ben een jaar bezig geweest om die cursus grondig op te stellen. Als corona niet gebeurd was, had ik daar waarschijnlijk nooit tijd voor kunnen maken en ook nooit aan gedacht om dit online te doen. Dus dat is wel een nieuw terrein dat ik bewandel en iets dat ik in de toekomst ook wil aanhouden. Maar er komt wel heel veel bij kijken. De back-office moet volledig correct ingesteld worden en er kruipt enorm veel tijd in het beheren van de sociale media hierrond.”
Hoe blijven jullie in contact met jullie leden? Nu alles online is, is iedereen nog geëngageerd?
“We hebben een hele sterke community en proberen op regelmatige basis via onze Facebookgroep het dialoog gaande te houden. We hebben een 700-tal leden. Veel van hen doen online gewoon door, maar je mist er sowieso wel een paar. Soms lopen Junior en ik hier rond in huis en dan denken we: ‘oh, het is lang geleden dat we die of die persoon gehoord hebben, we gaan eens een bericht sturen om te vragen hoe het gaat’. Om een sportclub te zijn, hebben we wel nog een behoorlijke reach. We kunnen onze leden nog vrij gemakkelijk bereiken omdat het bij ons niet enkel over de lessen gaat. We zijn een echte Woest-familie. We hebben het afgelopen jaar af en toe berichtjes gekregen van leden dat ze het niet zien zitten om online te sporten of dat ze in een dipje zitten en dan proberen we toch een babbeltje met hen te doen en hen wat moed in te praten.”
Hoe belangrijk is het om jullie leden in beweging te houden?
“Sommige mensen hebben het echt nodig om te bewegen. Ik bijvoorbeeld merk echt dat het me deugd doet als ik eens ga basketten of wandelen. Maar ik ben momenteel ook veel minder gemotiveerd om te sporten dan voor corona. Er zijn ook mensen die het mentaal momenteel heel zwaar hebben en voor wie dat bewegen echt een zware opdracht is. En dan ben ik van mening, ook al spreek ik dan tegen mijn eigen winkel, dat je je niet moet forceren om dat te doen. Als je een hele dag tegenop kijkt om te sporten en je jezelf stress bezorgd hierdoor, doe dan iets anders dat je energie geeft. Iets waar je wel zin in hebt, iets dat je leuk vindt. Ik zat zelf in de wintermaanden vrij diep en heb echt moeten leren om dingen los te laten, zoals het sporten, de community, het extreem gezond koken en te focussen op zaken waar ik blij van werd. Ik heb bijvoorbeeld leren schaken door die serie op Netflix. Dat lijkt stom, maar dat was zo leuk om dat samen met Junior te doen. En dat heeft er mij echt door geholpen. Het zijn donkere tijden geweest voor ons. We hebben amper familie. Wij zaten op kerst en nieuwjaar ook volledig alleen thuis.”
“Het is belangrijk om in deze moeilijke periode dingen te doen die je leuk vindt en die je energie geven. Dat kan sporten zijn, maar ook lekker eten of een spelletje spelen.”
Jullie kwamen al enkele keren in het nieuws omdat jullie hopeloos op zoek zijn naar een nieuwe locatie. Hoe loopt dat?
“Sinds november hebben we een nieuwe locatie. Onze gepersonaliseerde boksring, die al meer dan een jaar stof stond te vangen in Nederland, staat er nu ook al te blinken. Dat houdt ons momenteel echt recht. We kunnen alles op het gemak inrichten en plannen maken voor de toekomst. Maar we zouden veel liever gewoon open zijn natuurlijk. Wijzelf gaan ook verhuizen naar Gavere, wat 20-25 minuten rijden is vanuit de nieuwe locatie in Sint-Amandsberg. Sommige mensen verklaren ons gek, omdat we momenteel zo dichtbij wonen. Maar je moet weten dat ik momenteel alle dagen thuis zit te werken, 7 op 7. Mijn living is een werkplaats, mijn keuken is een werkplaats. Waardoor mijn huis niet meer ontspannend aanvoelt. Op onze nieuwe locatie is er voldoende ruimte voor een volwaardig bureau. Dus ik zal ‘s ochtends kunnen vertrekken naar daar en trainen, douchen, werken,… Dat gaat mij enorm deugd doen om thuis geen facturen en andere zaken op de keukentafel te zien liggen. Want je staat op en beland direct in een werkmodus. Dat is al drie jaar zo en nu met die lockdown wordt het alleen maar erger. Ik zal nog wel enkele dagen blijven thuiswerken in Gavere, maar het zal enorm deugd doen om de andere dagen naar mijn bureau in Gent te gaan en daar te werken. Want je mag zeggen wat je wilt, maar thuis ben je ook niet zo productief. Je wordt afgeleid door vanalles: eten, afwas, de hond die buiten moet, de kat die je aanvalt of iets op de grond gooit, Junior die binnenkomt, mijn ouders die passeren voor een praatje.”
Hoe plannen jullie voor de toekomst?
“Gelukkig kunnen we nu alweer een maand buiten en op afstand lessen geven. En de vaccins geven ook wel voorzichtig positieve perspectieven. Dus we durven al eens nadenken over clubactiviteiten, feestjes en een boksgala. Maar we hebben het financieel niet gemakkelijk gehad. En het is bruut om opeens terug in die startfase terug te komen. Allees gebeurt echter met een reden. Dat klinkt enorm cliché, maar het is zo. Daar ben ik rotsvast van overtuigd. En als het dit niet is, dan doen we wel iets anders. Je moet gewoon flexibel blijven. Want als je je blijft ergeren in zaken die je niet kan veranderen dan maak je jezelf ziek. Ik heb heel veel boeken gelezen rond mindset en ben echt tot het besef gekomen dat je job, uiteindelijk maar je job is. Als je gemotiveerd bent en blijft ondernemen, zal je altijd iets kunnen doen in het leven.”
Wat heb je geleerd uit dit moeilijke jaar?
“Je moet veranderen, flexibel zijn, meegaan met evoluties en rond je heen kijken. Je gaat het warm water niet uitvinden in zo’n omstandigheden. Kijk naar mensen, luister naar mensen, luister naar je leden. Ik heb geleerd om op een andere manier om te gaan met de zaken en leren loslaten. Het is wat het is. En als het Woest niet is, dan zal het wat anders worden. Maar we hopen natuurlijk kei hard dat Woest onze toekomst is!”
